JJ's

എന്നെ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചവൻ, ഓരോ നിമിഷവും എന്നോടൊപ്പം ജീവിച്ചവൻ. സന്തോഷങ്ങളിലും സങ്കടങ്ങളിലും ഒന്നായി ഹൃദയം തുറന്ന് പങ്കിട്ടവൻ. ഒരു ദിവസം, ഒരു വാക്കു മൊഴിയാതെ അവൻ ഇറങ്ങി പോയപ്പോൾ, അവനില്ലാതെ, അവന്റെ സ്വരം കേൾക്കാതെ ഹൃദയം മുറിഞ്ഞു വീണു. നെഞ്ചിൽ പ്രാണൻ നീറി നീറി പിടഞ്ഞു, കണ്ണുനീർത്തുള്ളികൾ തീയായി കവിളുകളെ പൊള്ളിച്ചു. ലോകത്തിലെ ഏതു ലഹരിയേക്കാളും അവന്റെ പ്രണയം മാധുര്യമുള്ളതായിരുന്നു. ഒന്നും പറയാതെ അകലാനായിരുന്നെങ്കിൽ… എന്തിനാണ് കടലോളം സ്നേഹം നൽകിയത്? ഇന്നെൻ നെഞ്ചിൻ നെടുവീർപ്പുകളിൽ, നിൻ്റെ ഓർമ്മയുടെ നിഴലുകൾ നൃത്തം വെക്കുന്നു. എൻ്റെ ആത്മാവ് ഇന്നും നിൻ ലഹരിയിൽ മയങ്ങി, ജീവൻ വെടിയാൻ ആയി കാത്തു നിൽക്കുന്നു. എന്നും… എന്നും… നിൻ്റെ പ്രണയത്തിൻ തടവുകാരി ഞാൻ. - JJ

 ചിലര്‍ അങ്ങനെയാണ്... ദേശാടനപറവകളെപ്പോലെ. ഒരു മരത്തില്‍ നിന്നു മറ്റൊരു മരത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയില്‍, ഏതോ അദൃശമായ തിരച്ചിലില്‍. ഒരിടത്തും സ്ഥിരതയില്ലാതെ... ചില നിമിഷങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി മാത്രം, ഒരു മരത്തിന്റെ തണലില്‍ ... ഊര്‍ജം നേടി, വീണ്ടും പറന്നുപോകുന്നവര്‍. ദേശാടനപറവകള്‍ക്ക് മരത്തിനെയോ മണ്ണിനെയോ സ്വന്തമാക്കാന്‍ കഴിയില്ല... അവരുടെ വഴിയാകാശത്തിലൂടെയാണ്. പറക്കാന്‍ ആകാശം അവരെ വിളിക്കുന്നു  അവിടെയാണവര്‍ ശരിക്കും ചേർന്നത്. മണ്ണിനും മരത്തിനും അറിയാം… പറവയ്‌ക്കിടമവിടല്ലെന്ന്. എന്നാലും, ഓരോ വേളയും അവര്‍ പിന്മാറുമ്പോള്‍ ഒരു നീരസം ഭൂമിയിലുണ്ട്, ഒരു ശൂന്യത മരങ്ങളിലുണ്ട്. അവരെ വീണ്ടും പിടിച്ചുവെക്കാന്‍ ആവേശത്തോടെ ശ്രമിക്കുന്നതെന്തിന്? അവര്‍ വീണ്ടും പറന്നുപോകും എന്ന് അറിയുമ്പോഴും, എന്തിന് വീണ്ടും വീണ്ടും തന്നെ തന്നെ കബളിപ്പിക്കുന്നത്? - JJ